کتاب بنگ و باده حکیم ملا محمد فضولی به تصحیح استاد دکتر صدیق

«بنگ و باده» یک مثنوی تمثیلی در 400 بیت در وزن فعلاتن مفاعلن فع‌لن است که از سوی حکیم ملامحمد فضولی سروده شده و به شاه اسماعیل صفوی اهدا گردیده است. «بنگ و باده» مانند «موش و گربه»ی عبید زاکانی از آثار تمثیلی و طنزی بسیار معروف به حساب می‌آید که مورد استقبال بسیاری از شاعران دوره‌های صفویه و قاجار شده است و بارها در کلیات فضولی و یا مستقلا چاپ شده است.

کتاب «بنگ و باده» به تصحیح و مقدمه استاد دکتر حسین محمدزاده صدیق  توسط انتشارات تکدرخت در ۱۱۴ صفحه و در سال ۱۳۸۹ در تهران چاپ شده است.

عیسی مجیدی

1. «بنگ و باده» حقّینده دئییلنلر

«بنگ و باده» مثنویسی حقّینده یازیلان گؤروشلر آراسیندان، اوچ گؤروشو بورادا نقل ائدیریک:

1- 1. فؤاد کؤپرولو

بنگ و باده اثری ایله علاقه‌دار، اسلام آسیکلوپدیسینده بئله یازیر:

«بنگ و باده» یعنی اسرار ایله شراب آراسیندا بیر مناظره‌دن عبارت اولان بو 500 بِیته یاخین مثنوی، شاه اسماعیله اتحاف ائدیلن تورکجه بیر منظومه‌دیر کی، شاعرین ایلک گنجلیک اثرلریندن ساییلا بیلیر. فضولی کلیاتی‌نین بیر چوخ طبعلرینده موجود اولدوغو گیبی، آیریجا یازمالارینادا تصادف اولونور. فعلاتن، مفاعلن، فع‌لن وزنی ایله یازیلمیشدیر. شاعر غازی‌گیرای‌ـ ین، بو اثره نظیره اولاراق، قهوه و باده آدلی کیچیک بیر مثنوی یازدیغی‌نی مورخ پچه‌وی سؤیلر، بعضی اثرلرده بو نظیره‌نین گُل و بلبل اسمی ایله قید ائدیلمه‌سی(عثمانلی مؤلفلری ج 2، ص 348) دوغرو دگیلدیر.[i]

2-1. خالوق ایپکتن

بنگ و باده آللئقوریک و سمبولیک بیر اثردیر. باده ، بوزه، عرق، بنگ، نقل و کباب گیبی اصلینده جانلی اولمایان ایچگی و یئیه‌جکدیر. تشخیص و صنعتلری ایله شخصلندیریلمیش و قونوشدورولموشدور. فضولی، دوغرودان دوغرویا سؤیلندیگی بعضی فکرلرینی، بؤیله‌جه سیمبوللرله آماده ائتمک ایسته‌میشدیر.[ii]

3-1. خلیل یوسیفلی

بنگ و باده فضولی‌نین علم عالمینه معلوم اولان ایلک ایری حجملی اثریدیر. رئال حیات حادثه‌لری‌نین تأثیری ایله یازیلان، صنعتکارین زمانه‌سینه کسگین تنقیدی مناسبتی‌نی بیلدیرن بو اثرده، فضولی، ساتیرا و یوموردان مهارتله استفاده ائتمیشدیر... شاعر، گوجلو یومورستیک و ساتیریک امکانلارا مالک صنعتکار کیمی، فئودال اورتا عصری‌نین سارای اخلاقینی، اونون حرب‌جولوغونو، شهرت پرستلیگینی ساتقینلیغینی قلمه آلیر، دُورونون حاکملری‌نین انسان دوشونجه‌سینه ضد ایده‌آللارینی مسخره‌یه قویور. شاعر، کدرین بروزه وئرسه‌ده، نیک‌بیندیر، گؤزه‌للیگه اینانیر، شرره گولور.[۳]



[i]Köprülü, Fuad. İA. c4, Füzüli maddesi, s. 695.

[ii] İpekten, Haluk.

[۳] یوسیفلی، خلیل. قدیم و اورتا عصرلر آذربایجان ادبیاتی، باکی 1982، ص 248.

ادامه نوشته

حدیقة السعدای حکیم ملا محمد فضولی

مقاله زیر درباره کتاب حدیقة السعدا اثر حکیم، فیلسوف و عارف گرانقدر محمد فضولی در زمینه ادبیات رثایی آذربایجان است که اهمیت بسزایی دارد و جزو مقالات فضولی پژوهی دکتر ح. م. صدیق به شمار میرود

منبع: دوزگون سئونلر سایتی

www.duzgun.ir

ملا محمد بن سلیمان فضولی، اندیشمند اسلامی و شاعر سترگ‌اندیش سده‌ی دهم، در تاریخ ادبیات ایران نامی بسیار عزیز و گران‌قدر است و به لحاظ چند محور مهم در گستره‌ی ادب اسلامی ایران شایان ذكر نیكونامی است. نخست آن‌كه در دانش كلام برای نخستین بار عدل و امامت را به مباحث فلسفی افزود و اصطلاح «مهدی منتظر» را به ‌عنوان یك اصطلاح فنی وارد كلام كرد و در این باب «مطلع‌الاعتقاد فی معرفة ‌المبداء و المعاد» را نوشت و نظریه‌ی «ابن میمون» را كه اثبات می‌كرد كلام اسلامی دنباله‌ی كلام مسیحی است، رد كرد و در دانش كلام كه تا زمان او، كلام سنت و جماعت نامیده می‌شود، «نوآوری شیعی» ایجاد كرد.

دوم از آن‌جهت كه در تاریخ مكاتب شعر فارسی پلی میان مكتب عراقی و سبك معروف به هندی شد. مكتبی كه در تاریخ شعر فارسی مكتب وقوع نامیده می‌شود، در واقع با فضولی شروع شد و اوج گرفت و شاگرد او صائب تبریزی این سبك را به طرزی نوین و شیوه‌ای بدیع «سبك معروف به هندی» بدل ساخت. و بدین‌گونه توان گفت كه فضولی پدر سبك معروف به هندی بشمار می‌رود.

فضولی مذهب شیعه داشت و كلیه‌ی علوم عقلی و نقلی رایج زمان خود را به ‌خوبی آموخته بود و در اغلب زمینه‌های دانش بشری قلم زده است.

محمد بن سلیمان فضولی دوران كودكی خود را با تحصیل مقدمات عربی و ادب فارسی پیش پدر خود آغاز كرده، سپس به تصریح خویش سال‌های جوانی در نجف اشرف در جوار تربت پاك علی ‌بن ابیطالب - علیه‌السلام- به خدمت و تحصیل معارف ادامه داده است.

ادامه نوشته

فضولی دن بیر غزل

     یارب! همیشه لوطفونو ائت رهنما بنا،

     گؤسترمه اول طریقی كی یئتمز سنا، بنا!

     قطع ائیله آشنالیغیم آندان كی غِیردیر،

     آنجاق اؤز آشنالارین ائت آشنا بنا.

     بیر یولدا ثابت ائت قدم اعتباریمی،

     كیم رهبرِ شریعت اولا مقتدا بنا.

     یوخ بنده بیر عمل سنه شایسته، آه اگر،

     اعمالیما گؤره وئره عدلین جزا بنا!

     خوفِ خطادا مضطربم، وار اُمید كیم،

     لوطفون وئره بشارتِ عفو و عطا بنا.

     بن بیلمزم بنا گره‌گین، سن حكیمسن،

     منع ائیله، وئرمه هر نه گره‌كمز سنا بنا.

     اولدور بنا مُراد كی، اولدور سنا مُراد،

     حاشا كی سندن اؤزگه اولا مدّعا بنا.

     حبسِ هوادا قویما فضولی صفت اسیر،

     یارب! هدایت ائیله طریقِ فنا بنا!