سخنرانی دکتر ح. م. صدیق پیرامون ادبیات عاشیقی آذربایجان در فرهنگسرای مهر
فرهنگسرای مهر در اولین جلسه سلسله برنامه های جستاری در موسیقی به بررسی تخصصی موسیقی فولکلوریک عاشیقلار آذربایجان پرداخت. این برنامه در روز پنجشنبه مورخ 16 مهر ماه از ساعت 16 الی 18 در سالن اجتماعات فرهنگسرای مهر برگزار شد که با استقبال قابل توجه علاقمندان به فرهنگ و ادبیات ایران به ویژه موسیقی عاشیقی مواجه شد.
در این برنامه پس از قرائت کلام الله مجید و سرود جمهوری اسلامی، دو مجری محترم آقای اکبر صالحی و خانم الاهه صمدی به مهمانان خوشامد گفتند. سپس دکتر حسین محمدزاده صدیق- استاد زبان و ادبیات فارسی و ترکی آذربایجانی- ضمن معرفی ادبیات و گونههای شعری عاشیقی، به معرفی منظومه حماسی عاشیقی «ستارخان» ساختهی عاشیق «حسین جوان» پرداخت. همچنین آقای سعید رنجبریان، مدیر فرهنگی هنری منطقه 19 و رییس فرهنگسرای مهر گفت:« تعاریف مختلفی درباره چیستی موسیقی وجود دارد، بوعلی سینا می گوید، موسیقی علم ریاضی است که ملامت ها و شدت های نغمه ها را با یکدیگر به بحث و جدل می گذارد. تعریف دیگری از موسیقی آن را هنر آواها می داند. یکی از زیباترین تعاریفی که من رصد می کردم، موسیقی را زبان بیان احساسات از طریق صدا عنوان کرده است.»
در این برنامه پس از آن که هر گونهی شعری عاشیقی مانند تجنیس، دئییشمه، گرایلی و . . . توسط دکتر صدیق شرح میشد، گروه موسیقی عاشیقی «میشو» به سرپرستی عاشیق احمد ملکی علیشاه به اجرای آن گونهی شعری میپرداختند. در انتها از دو پیشکسوت عاشیق به نام های عاشیق یعقوب چوپانیان و ابراهیم کاشانی تجلیل به عمل آمد.
متن سخنرانی دکتر ح. م. صدیق به شرح زیر است:
«عاشیق» aşıq، در آذربایجان به نوازندگان و خوانندگان دورهگردی اطلاق میشود كه همیشه«ساز»ی همراه دارند و در مجالس جشن و عروسی و قهوهخانهها همراه دف و سرنا میزنند و میخوانند. عاشیقها شعر و آهنگ تصنیفهای خودشان را هم اغلب خود میسازند. اسم عاشیق معمولاً باكلمهی«ساز»- كه این آلت همیشه از دوش او آویزان است- مترادف است. عاشیقها بزرگترین طبقهی خادم هنرهای زیبا در آذربایجان هستند. آنها سوای خوانندگان دورهگردی هستند كه
بسم الله الرحمن الرحیم