حاضیرلایان: داود بهلولی

حكايت

باغبان پيره سخي دئدي كيم خلخاللي پيره ابراهيم كيم كُرجون كنديندن ايدي، دئدي كيم چون خلوتده اوتورموشدوم، دماغيمدا بير حرارت ظاهر اولوب واقعه‌لريمي حضرت شيخه عرض ائتمك قاتلانامازديم. حضرت شيخ قدس الله سره رخصت وئردي كيم هر خاچان كيم خاطرين ايسته‌سه، يانيما حجابسيز گل. بير ياريم‌گئجه قالخيب حضرت شيخين قوللوغونا واريرديم. خلوتسرايين قاپيسيندا جنّيلردن چوخ غلبه‌ليك گؤردوم كيم بير ـ بيري اوستونه موج اورارديلار. كئچمك مجالي بولمازديم. پس آنلار يول آچيب كوچه وئرديلر كئچمگيم ايچون. پس مانا ايسمارلاديلار كيم «همان كيم حضرت شيخين خدمتينه يئته‌سن، گيرمگه بيزيم ايچون اجازت آلا گؤر تا زيارتينه مشرف اولاليم.» چون شيخين حضرتينه يئتديم و ايستديگيم حاصل ائتديم، چيخماق ايسترديم. جنّيلرين پيغامين اونوتدوم. حضرت شيخ بويوردو كيم «آنلار كيم سندن يانيما گيرمگه رخصت ايستديلر، وار گتير.» وارديم، آنالارا دئديم «كيم حضرت شيخ رخصت وئردي.» تا قامي حضرت شيخه وارديلار و زيارت قيلديلار.

بيت

گؤگون آلتيندا مثلين يوخ اگرچه خلق عالم چوخ        

اميد خلق ايچون دائم ائشيگين قاپيسي آچوخ