يوسف و زليخا اثر علي خليل اوغلو، از آثار اواخر سده‌ي هفتم، روايت گونه‌اي از قصه‌ي يوسف علي خوارزمي باز گفته در پيش است، كه جا و زمان دقيق تصنيف آن مشخص نيست. از لحاظ زبان و فرم شعري در تاريخ ادبيات تركي از اهميتي والا برخوردار است و ويژگي‌هاي شعري قرن هفتم را داراست. اين اثر مكتوب پر حجم نيز به وزن شمارشي هجايي سروده شده است.

بندهاي زير از آغاز و انجام آن، از نشر مرحوم بانارلي داده مي‌شود.

بير سؤزه باشليالوم،
هم عنايت ائده اول،

سرآغاز ائيليه‌لوم،
كئچميشيني قويالوم،

وئر صلوات اي عزيز،
خوش حكايت گؤره‌سيز،

بو بير گؤزل قصه‌دير،
يوسف حالين بيلديرور،

 

اولين الله دئيو.
فضل بسم الله دئيو.

زليخايي سؤيليه‌لوم.
گلجگه باشلايو.

باشلايالوم سؤزه بيز.
قصه‌ي عجب ليو.

سيزه چوق حال آنلادور.
نئتدي يعقوب آغلايو.

***

اول الله آديني،
هم يئنه آخريني،

اي يارنلر سيز گلون،
گؤركلو صلوات وئرون،

بو قصه تمام اولدو،
اوتورماقدان يورولدي،

 

 

باشلاديم بنياديني.
ختم ائدم الله دئيو.

سؤز تمام اولدي بيلون.
محمده (ص) چاغيرو.

هم يارنلر دينله‌دي.
 دوروپ ياتسين اوييو.