منبع: ترکی سرایان عصر صائب تبریزی، مقدمه و تصحیح: دکتر حسین محمدزاده صدیق، تبریز، نشر یاران، ۱۳۹۱.

میرزا محسن تأثیر تبریزی یکی از ترکی سرایان عصر صائب است. نصرآبادی در تذکره‌ی خود[1]، حزین در تذکرة‌المعاصرین[2] و مرحوم مدرس در ریحانة‌الادب[3] از او یاد می­کنند.[4] او مدتی حکومت یزد را در دست داشت. علاوه بر اشعار ترکی، دارای هفت مثنوی بلند و دیوان قصاید و غزلیات فارسی نیز است.

در فارسی و هم در تركی، وی به گونه‌ای پیرو صائب است.

تأثیر در جایی گوید:

حاذق نبض سخن در همه‌ی عالم نیست،

به جز از صائب و تأثیر که از تبریزند. (دیوان تأثير/463)[5]

او در دیوان فارسی بسیاری از غزل‌های صائب را استقبال کرده است و در برخی از مقطع‌ها نیز، خود به این، اشاره‌ها دارد. مانند:

بود در عرصه اگر حضرت صائب، تأثیر،

قدر پوشیده نمی‌ماند سخن‌های مرا. (دیوان تأثیر/232)

شعر تأثیر گر آن است که صائب فرمود:

جای حرف است که گویند سخنور ما را. (دیوان تأثیر/ 262)

در سخن عذر مرا تأثیر صائب خواسته است:

سرمه‌ی گفتار شد چشم سخن‌گویش مرا. (دیوان تأثیر/286)

جواب آن غزل است این‌که فکر صائب گفت:

به بحر، کشتی من آشناست همچو حباب. (دیوان تأثیر/300)

تأثیر هم‌نواست به صائب در این غزل،

هر چند پرده‌هاست مخالف، نوا یکی است. (دیوان تأثیر/363)

جواب آن غزل صائب است این، تأثیر،

که همچو نامه‌ی سربسته است هر سخنش. (دیوان تأثیر/591)